Dag 7: de reis naar Koh Tao

De dag vangt al vroeg aan, om 6 uur gaat de wekker en voor 7-en zitten we al aan het ontbijt in het restaurant van het Thipurai City hotel in Hua Hin. We hebben dan ook een stevige reis voor de boeg met eerst een busreis en vervolgens een boottocht naar Koh Tao. De taxi-chauffeuse van de avond ervoor staat ons al op te wachten wanneer wij met onze koffers in de lobby arriveren. Het is maar een kort ritje naar het opstappunt voor de bus maar toch dingt Peter niet af op de ritprijs wanneer hiervoor 150 Baht (nog geen 4 euro) wordt gevraagd. Tenslotte was ze keurig op tijd en levert ze ons zonder problemen af bij het opstappunt. We vragen ons wel af of dit het juiste punt is maar al snel komen de hostesses van de Lomproyah-reisorganisatie en blijkt alles te kloppen. Toch duurt het nog wel even voordat we vertrekken maar dat heeft alles te maken dat de luxe bus die ons naar Koh Tao zou brengen pech blijkt te hebben. De groep die dezelfde tocht naar Koh Tao onderneemt is inmiddels behoorlijk gegroeid en er is tenminste eenzelfde bus voor nodig om deze groep te vervoeren. Er wordt dan ook eenzelfde bus besteld maar die laat minstens een uur op zich wachten. We nuttigen een heerlijke cappuccino bij een heuse Starbucks, ook wel eens lekker in vergelijking met de Thaise oploskoffie. De busreis duurt maar liefst 4 uur en leidt ons naar Chumphon. Hier zullen we op de terugreis ook weer aan vaste wal terugkeren. De organisatie van de veerboot komt wat rommelig over en het is er een hectisch gebeuren van mensen die hun weg proberen te vinden naar de boot van hun bestemming. Over een krakkemikkige houten steiger (wat ze in Thailand pier noemen) lopen we een heel eind richting de boot. Dit is een grote 3-deks catamaran die ons in 2 uur naar Koh Tao zal brengen. In de boot zitten ook reizigers die een ander eiland dan Koh Tao aandoen. Gelukkig is ons eiland de eerste stop waarheen de boot koers zet. Ook op de boot is niet alles strak geregeld. Zo wordt van alle koffers één grote stapel gemaakt in het benedendek. Ook wij nemen hier plaats. Al gauw valt op dat het warm is in de ruimte van het benedendek. Wat wil je ook met zoveel mensen in een ruimte en een slecht functionerende airco. De reis verloopt niet echt prettig. De catamaran deint hevig op de golven en uit voorzorg worden er door de organisatie al zakjes uitgedeeld. Geen overbodige luxe want zowel Yent als Fjo worden misselijk van de golfslag (later horen we dat we het nog hebben getroffen met een relatief kalme zee) en Hes moet rustig blijven zitten om niet hetzelfde te overkomen. Na 2 uur zien we de contouren van Koh Tao opdoemen en we meren veilig aan. Een probleem is nog wel onze koffers te vinden in de enorme stapel die er door het personeel gecreëerd is. Er is geen personeelslid meer te bekennen om het goed te organiseren en zo rolt iedereen over elkaar om zijn koffer te bemachtigen. Fjo en Peter vormen hierbij een ingespeeld team en al snel staan we met koffers en al aan de kade van Mae Had, de hoofdstad van Koh Tao. Onze zeebenen maken langzaam plaats voor een steviger evenwicht en de chauffeur van het Dusit Buncha resort, waar we de komende 5 dagen zullen verblijven, staat ons al op te wachten. In de haven is het een vrolijke chaos van toeristen met taxi-chauffeurs die om aandacht schreeuwen om ze verder over het eiland te vervoeren. Het eiland is enorm heuvelachtig. Peter en Fjo nemen plaats in de bak van de Pickup maar moeten zich goed vasthouden om er niet uit geslingerd te worden. We worden vriendelijk welkom geheten door het personeel van het resort en al snel zetten we pas naar onze huisjes. Deze liggen op zeker 200m klimmen vanaf de receptie. Op een pad waar het stijgingspercentage regelmatig de 20% overschrijdt bereiken we onze huisjes. Alle ongemakkelijkheden van de reis zijn snel verdwenen wanneer we vanaf ons balkon van het prachtige uitzicht over zee kunnen genieten. Werkelijk een paradijs op aarde. We kijken uit op een klein eilandje voor de kust van Koh Tao genaamd Nang Yuan en dit geeft een prachtig vergezicht. Yent weet niet hoe snel ze haar bikini moet pakken om een duik in het zwembad te nemen. Ook dat geeft een mooi plaatje wanneer ze er uiteindelijk in ligt. We besluiten deze dag niet veel meer te doen dan nog wat relaxen en eten. Onder het genot van een drankje genieten we van de prachtige zonsondergang en toasten we op het mooie leven hier in Thailand.