Dag 6: Kanchanaburi en het vertrek naar Hua Hin

Na een enerverende dag zijn we de vorige avond als een blok in slaap gevallen en we worden pas tegen half 9 wakker. De airco in onze kamer is geen overbodige luxe wat blijkt als we naar buiten gaan. We besluiten deze ochtend rustig aan te doen. Wel willen we nog een bezoek brengen aan de Bridge over the River Kwai maar dat kan ook later op de dag. De meiden nestelen zich aan de rand van het zwembad of eigenlijk doet Hes dat en Yent ligt er onafgebroken in. De mannen gaan op zoek naar het busstation waar we aan het eind van de middag de mini-bus nemen naar het zuiden, naar Hua Hin. Ook moet er nog wat geld geregeld worden want ondanks de relatief lage prijzen, de meeste zaken liggen op de helft van de prijs die je er in Nederland voor betaald, gaat het toch wel hard. Kanchanaburi blijkt veel groter te zijn dan we in eerste instantie dachten. Het blijkt een langgerekte stad met veel bedrijvigheid. Het busstation blijkt aan de andere kant van de stad te liggen, te ver lopen dus. Als we na 20 minuten gelopen te hebben het zat zijn schieten we een taxi aan. Nou ja taxi, het is een brommer met aanhanger maar enorm wendbaar en handig in het drukke verkeer van Kanchanaburi. Het busstation is een vrolijke chaos van allerlei mensen die op weg zijn met allemaal druk gebarende mannetjes die proberen alles in goede banen te leiden. Wanneer we aangeven dat we naar Hua Hin willen reizen worden we verwezen naar een ticketverkooppunt waar Peter op zijn knieën moet gaan zitten om de verkoopster te woord te kunnen staan. In gebrekkig Engels maakt ze hem duidelijk dat het nog wat te vroeg is om tickets te kopen en dat we vanmiddag, wanneer het vertrek gepland staat, maar terug moeten komen. We vragen onze taxichauffeur ons af te zetten aan de oever van de rivier Kwai om per boot terug te gaan naar ons Guesthouse. De mensen van het boekingskantoor kijken wat vreemd op wanneer we aangeven alleen naar het Ploy Guesthouse vervoerd te willen worden maar zijn verder weer heel aardig en verwennen ons met fruit. Als we per longtailboot met een bloedgang over de rivier Kwai naar het Ploy Guesthouse worden vervoerd en daar aankomen kijken Hes en Yent wat vreemd op. We relaxen nog een paar uurtjes en pakken rond 2 uur onze spullen om onze weg te vervolgen. We nemen hartelijk afscheid van de aardige familie die het Ploy Guesthouse runt en regelen een taxi naar the Bridge over the River Kwai. Deze brug maakt onderdeel van de 415 km lange spoorlijn (ook wel de Japanse ‘Dodenspoorlijn’ genoemd) tussen Thailand en buurland Birma (nu Myanmar) en hier hebben duizenden krijgsgevangenen en Aziatische werkkrachten in de 2e Wereldoorlog aan gewerkt onder het gezag van het Japanse leger. Velen zijn daarbij omgekomen. Er rijdt nu een toeristentrein overheen en het is omgetoverd tot een pleisterplaats van toeristen uit alle windrichtingen. Ondanks deze uiterlijke poespas maakt het geheel toch wel indruk op ons. We lopen over de treinrails naar de overkant en schieten her en der wat plaatjes. Onze taxi-chauffeuse staat bij terugkomst ons al op te wachten en we vervolgen onze weg naar het busstation. De plek waar we de mini-bus naar Hua Hin moeten pakken blijkt achter het busstation te liggen waar we eerder die dag naar tickets hebben geïnformeerd. We blijken met al onze bagage een ticket extra te moeten kopen. Er volgt een lange 4 uur durende reis naar Hua Hin. We lezen wat en dommelen zo af en toe wat weg en komen uiteindelijk tegen 8-en aan in Hua Hin, een grote stad in het zuidelijk deel van Thailand. Het blijkt een bruisende stad te zijn met nog veel bedrijvigheid op dit moment van de dag. Een taxi-chauffeuse met wie we ook de volgende ochtend ook afspreken, leidt ons soepel door het verkeer van Hua Hin en levert ons probleemloos af bij het Thipurai City hotel. We leveren snel onze koffers af in onze hotelkamer en gaan op zoek naar een restaurant om wat te eten. We vinden eentje op nog geen 100 meter van ons hotel, een leuk restaurant waar een combinatie van de Italiaanse en Thaise keuken wordt aangeboden. We hebben via het gratis Wifi-netwerk van het restaurant contact met het thuisfront en werken de website bij. We slenteren nog wat door Hua Hin waarbij het opvalt dat er nog steeds volop bedrijvigheid is rond dit tijdstip van de dag (het is inmiddels al ruimschoots 11 uur geweest). Tegen 12-en zoeken we ons hotel op. We hebben maar een korte nacht voor de boeg en zullen al om half 8 opgehaald worden om onze reis te vervolgen.