Dag 15 t/m 17: verblijf in Bangkok en de terugreis

De volgende dag moeten we al om 8:00 uur aan het ontbijt verschijnen. We zijn een beetje laat wakker omdat het door de dichte begroeiing van de boomhut waarin we “hangen” ’s ochtends lang donker blijft en haasten ons naar de ontbijtzaal. De andere Nederlanders die in het Tree Top resort verblijven, werken in omgekeerde volgorde het programma af dat wij in deze 2 dagen hebben gedaan en gaan nu naar het national park Khao Sok. We hebben ze met onze verhalen al een beetje enthousiast gemaakt en om 9:00 uur nemen we afscheid. Wij gaan zelf pas om 11:00 uur rijden en hebben zodoende nog wat tijd om wat koffers te herpakken en wat verslagen en foto’s op de site bij te werken. Adam en Melissa rijden met ons mee naar het vliegveld waar we een binnenlandse vlucht naar Bangkok nemen. We worden wat vroeger afgezet dan noodzakelijk maar dat komt omdat Adam en Melissa op tijd bij de pier moeten zijn. Zij bezoeken gedurende de rest van hun vakantie nog wat eilanden en moeten hiervoor de veerboot op tijd halen. Er volgt een emotioneel afscheid op het vliegveld. Ondanks de korte periode dat we hen hebben leren kennen hebben we een band opgebouwd en we beloven elkaar in onze thuislanden te komen opzoeken. Het vliegveld van Suratthani stelt niet zoveel voor en we doden de tijd wat met kaartspelletjes. Om 4 uur ’s middags zetten we koers naar Bangkok. We hebben wederom een nacht in het Prince Palace hotel geboekt en komen daar tegen 7 uur ’s avonds aan. Dat de vakantie nu echt zijn einde nadert geeft ons het gejaagde gevoel dat we in de ruim 24 uur die ons nog in Thailand resten, zoveel mogelijk moeten doen. We checken daarom snel in, leveren de koffers op de hotelkamer af en laten ons door de Tuk Tuk naar Kohn Sam road vervoeren. Hier hebben we ruim een week geleden een maatpak voor Fjodor besteld en we zijn benieuwd hoe het ermee staat. Het is maar goed dat we op deze zaterdag al langs gaan want dat we de volgende dag al naar Nederland vertrekken lijkt niet helemaal duidelijk te zijn bij de kleermaker. De mouwen moeten nog in het pak worden genaaid en hiervoor moet hij nog wat meetwerk verrichten. Fjo ziet er in zijn pak dat nu bijna af is als een heertje uit en de kleding is perfect afgewerkt. We spreken af de volgende dag rond 5 uur in de middag de spullen op te komen halen en de kleermaker verzucht dat hij voor ons een uitzondering maakt door op zondag dit werk te gaan doen. We eten daarna nog wat en kopen alvast cadeautjes voor de thuisblijvers. Kohn Sam road is in de avond een kakofonie van geluiden van alle winkels die er gevestigd zijn en om aandacht schreeuwen met stevige beats, lokroepen en felle neonverlichting. Peter lost zijn belofte bij Yentl in een gefrituurde sprinkhaan te eten en we hebben veel lol bij het afdingen op de zaken die we kopen. Tegen 11 uur zoeken we ons hotel weer op en gaan direct slapen want de volgende dag moet er geshopt worden. We hebben ons voorbereid met plattegronden en adviezen over waar we dit het beste kunnen doen. Vooral de shopping mall MBK is helemaal in ons straatje. In dit 7 verdiepingen telende gebouw zitten rond de 560 winkeltjes die allemaal hun waar aan de man proberen te brengen. Ook kun je er gevarieerd eten dus de rest van de dag is een mix van beiden. Er worden souvenirs gekocht, kleding en tassen precies rekening houdend met het gewicht dat we nog in de koffers kunnen hebben. Tegen 5 uur ’s middags gaan Fjodor en Peter naar de kleermaken op Kohn Sam road terwijl Yent en Hes de koffers voor de reis naar Nederland goed gaan inpakken. Rond 6 uur checken we uit en voor de 2 uur die voor ons ligt hebben we nog geen plan. We schieten een Tuk Tuk chauffeur aan en vragen of hij ons naar een massage salon kan brengen. We scheuren de halve stad door en komen hier langs vele salons alleen met degene waar de chauffeur ons afzet heeft hij prijsafspraken mee en krijgt hij vergoeding voor 5 liter benzine. De prijzen zijn er dan ook naar en we hebben daarna nog maar net genoeg om het vervoer naar het vliegveld te kunnen betalen. De massage bevalt ons echter opperbest na zo’n lange slenterdag en we verbazen ons erover dat de kleine Thaise vrouwen zoveel kracht kunnen zetten bij hun massagehandelingen. Als we om 8 uur ’s avonds in 2 taxi’s, vanwege de omvang van de bagage, koers zetten naar het vliegveld verwonderen we ons nog een laatste keer over deze wonderlijke wereld en de vele gezichten die een stad als Bangkok te bieden heeft. Op het vliegveld lopen we bij de gate huisarts Charlotte tegen het lijf die dezelfde vlucht terug heeft. Zij heeft Hes op de heenvlucht weer bij haar positieven gebracht en we zijn haar zeker nog niet vergeten. We hebben voor haar een souvenir gekocht om onze dankbaarheid te tonen en ze is zelf duidelijk emotioneel als we haar hiermee nogmaals bedanken. De terugvlucht verloopt uitermate soepel en is in niets te vergelijken met de heenreis. We slapen veel en wisselen dit af met wat lezen en het kijken naar de vele films die de KLM de reizigers aanbiedt. Wanneer we ruimschoots voor 6 uur ’s ochtends landen staat Jeannette ons al op te wachten. Nederland is op dit moment van de dag nog aardedonker en de koude wind doet ons ontwaken uit een wondere wereld die Thailand heet. We hebben ervan genoten en zullen nog lang herinneringen ophalen aan deze bijzondere reis. We vonden het leuk om onze volgers op deze manier een stukje te laten meegenieten van onze reiservaringen en willen hen bedanken voor de vele reacties die we hebben mogen ontvangen. Tot een volgende reis.
Hester, Peter, Fjodor, Yentl (en Nikita) van Gilst