Dag 8 en 9: met Oud en Nieuw op Koh Tao

De 2e dag op Koh Tao is het direct Oudejaarsdag. Zo ver van huis met warm weer en hele andere gewoontes brengt dit een totaal andere sfeer met zich mee dan thuis in Nederland. We nuttigen een heerlijk en gevarieerd ontbijt in het restaurant beneden. Ook hier heb je het prachtige uitzicht over zee wat de sfeer nog eens extra bijzonder maakt. Het personeel van het Dusit Buncha resort is heel aardig en doet er alles aan om het de gasten naar de zin te maken. Voor vanavond hebben ze speciaal een programma in elkaar gezet waarbij ze zelf optredens verzorgen met dansjes en zang. Ze blijken er al de hele week druk mee te zijn en onderling hebben ze de grootste lol over de avond die komen gaat. Er wordt een podium in gereedheid gebracht dat normaal dienst doet als ‘view point’. We relaxen wat bij het zwembad en raken aan de praat met een Nederlandse familie die vlak bij ons in Hilversum blijkt te wonen. Het is een vader, zoon, dochter en schoondochter die net een heel vervelende periode achter de rug hebben waarbij de moeder van het gezin vorige maand aan de gevolgen van kanker is overleden, na een ziekbed van 2 jaar. Ze zijn hier in Thailand om bij te komen van deze intensieve en trieste periode en juist op een dag als vandaag waar er Oud en Nieuw gevierd gaat worden zal dit veel emoties met zich meebrengen. Ze blijken ook Oud en Nieuw op het resort te vieren en we spreken alvast af het glas later op de dag te heffen op het nieuwe jaar. Fjo en Peter gaan met de taxi service van het resort naar het stadje Mae Had. Ons resort ligt behoorlijk afgelegen van de bewoonde wereld zodat het wenselijk is om eigen vervoer te hebben. Fjo wil niets liever dan een scooter huren om zijn eerste meters (naar later blijkt zijn het niet de eerste maar heeft hij al eerder scooter gereden) op af te leggen. Peter’s voorkeur gaat uit naar een squad zodat we daar met z’n allen op vervoerd kunnen worden. We zijn al redelijk laat op de dag zodat het aanbod beperkt is. Uiteindelijk huren we een scooter voor de komende 4 dagen. We vragen ook nog wat informatie op bij een duikschool en treffen op het prikbord van een supermarkt een advertentie aan om Thais te leren koken. Hes heeft als wens om hier een korte cursus te volgen om zich te bekwamen in de beginselen van de Thaise keuken. Terug in het resort proberen we met hen telefonisch contact te leggen maar vanwege Oud en Nieuw is iedereen in voorbereiding op de avond die komen gaat en vragen ze ons de volgende dag terug te bellen. Als we de zon tussen de wolken door weer onder zien gaan vertrekken we op ons gemak naar onze kamer om ons voor te bereiden op de feestavond die komen gaat. We hebben allemaal een setje mooie kleren meegenomen van huis en die hebben we schoon gehouden voor deze speciale avond. Het wordt een avond om nooit te vergeten. Om half 8 worden we verwacht en het restaurant blijkt al aardig vol te zitten. De gastvrouwen zijn traditioneel Thais gekleed en ook de obers zien er prachtig uit. Het restaurant is feestelijk aangekleed en iedereen is in opperst beste stemming. Zanger Freddie (de vaste zanger van het restaurant die van de Filippijnen afkomstig is en elke dag ons om 12:00 uur en 18:00 uur zijn vaste repertoire nummers live ten gehore brengt) staat al te zingen en brengt de stemming er flink in. We krijgen een lopend buffet voorgeschoteld en tussen de gerechten door genieten we van de diverse optredens. Naast het personeel zijn er ook 2 Thaise jongens van respectievelijk 7 en 11 jaar (!) die optredens verzorgen met vuurpotten die aan kettingen op het ritme van de muziek worden rondgedraaid. Een mooi gezicht tegen de donkere achtergrond van de zee. De alcohol vloeit rijkelijk en al vroeg op de avond zit de sfeer er goed in en staan we te dansen met de overige gasten en het personeel. We vermaken ons prima. Het eiland Nang Yuan aan de overkant blijkt bekend te staan om het vele vuurwerk dat er wordt afgestoken en al voordat het 12 uur is worden de meest prachtige pijlen de lucht in geschoten en wanneer deze in de lucht uiteen spatten geeft dit een prachtig gezicht. Naast het vuurwerk zijn ook de gelukslantaarns hier heel populair. Het resort blijkt er een heleboel ingeslagen te hebben en we begeven ons met het hele gezelschap naar het strand om ze aan te steken. Het kost met de harde wind nog aardig wat moeite om ze goed opgewarmd te krijgen om ze vervolgens los te laten voor een vertrek de lucht in. Regelmatig gaat het dan ook mis en storten ze neer tegen de rotsen, wat niet geheel ongevaarlijk is. Nog voordat het 12 uur is zoekt Peter contact met z’n vader om hem alvast gelukkig Nieuwjaar te wensen. Met een tijdverschil van 6 uur is het in Nederland nog maar rond 5-en. Pa viert een deel van Oud en Nieuw bij Ma in het verpleegtehuis en gaat de rest van de avond naar Peter zijn zus. Als we juist voor 12-en zijn wordt het aftellen ingezet en precies om 12 uur wensen we iedereen gelukkig Nieuw jaar. Best wel bijzonder om met mensen die je dezelfde dag hebt ontmoet Oud en Nieuw te vieren en hen nu gelukkig Nieuwjaar te wensen. We hebben contact met Kiet en zo ver van huis is dat een emotioneel moment. Ze viert vanavond Oud en Nieuw in de Westergasfabriek in Amsterdam. Er wordt nog wat telefonisch contact gezocht met Nederland met familie en vrienden om ze al vroeg op de avond daar gelukkig Nieuw Jaar te wensen. Ook worden er nog wat flessen champagne open getrokken en op het strand wordt het een gezellige boel. Als om half 2 de meeste gasten hun hotelkamer al opgezocht hebben zijn het alleen de Nederlanders nog die blijven hangen. Naast de familie uit Hilversum is er nog een familie uit Den Haag van 5 personen en met z’n allen hebben we het reuze gezellig. Zelfs Yent is nog topfit en wordt door Faye en Danielle, respectievelijk de dochter en schoondochter van het gezin uit Hilversum, het hemd van het lijf gevraagd over haar school en haar voorliefde voor dieren. Ook Fjo zit in een geanimeerd gesprek met Vincent, de zoon van het Hilversumse gezin. Wanneer we tegen 4-en ons huisje opzoeken is er geen kip meer in het restaurant te bekennen. Het gezin uit Hilversum heeft de volgende dag de boot terug naar het vaste land geboekt, iets waar wij niet aan zouden moeten denken. Met prachtige herinneringen en een zware kater worden we de volgende ochtend wakker. We hebben het ontbijt gemist en daarom zet Peter zich met een houten kop op het scootertje om wat te eten te halen. Als hij terugkomt ziet hij lijkbleek en niet veel later gaat hij over z’n nek op het toilet. Tja, alcohol je moet er tegen kunnen. De rest van de dag staat in het teken van het herstel. We hebben nog wel plannen om in Mae Had te gaan eten maar wanneer we tegen 6-en weer in het restaurant belanden en er een stevige regenbui uitbarst besluiten we om op het resort te blijven eten. Ook Freddie zet zijn eerste nummer weer in en we hebben weer een gezellige avond.