Dag 2: De reis van San Jose naar Manuel Antonio

Manuel Antonio, 23 december 2007

Zondag 23 december moeten we al vroeg uit de veren. Ondanks dat we de vorige nacht pas om 3:30 uur gingen slapen is het zaak dat we weer een beetje op tijd wakker zijn want onze huurauto wordt om 9:00 uur gebracht. Om 8:00 uur staan we dan ook al onder de douche. De medewerker van de verhuurmaatschappij is stipt op tijd en Hes en ik staan hem samen te woord. Dit omdat we ook beiden als bestuurder van de huurauto geregistreerd willen staan. De huurauto blijkt een grote meevaller. Waar we er voordien nog rekening mee gehouden hadden dat we een deel van de bagage op het dak zouden moeten binden blijken we een gloednieuwe 7-zits Toyota Landcruiser Prado toegewezen te hebben gekregen met nog maar 57 km op de teller. Alle bagage kan binnenin vervoerd worden en we kunnen ook nog ruim zitten. Na een lekker ontbijt verkennen we nog even het centrum van San Jose en doen we nog wat kleine inkopen. Vervolgens begeven we ons naar de huurauto. We hebben vandaag een reis van minsten 4 uur autorijden voor de boeg naar Manuel Antonio. Hier zullen we een bezoek gaan brengen aan het National Park van Manuel Antonio. Om San Jose uit te komen blijkt nog even een gezoek door enkele duistere buitenwijken maar als we eenmaal de juiste weg te pakken hebben blijkt de Nederlandse routebeschrijving prima te kloppen. Aangevuld met de kaart vinden we steeds de juiste route. De wegen vallen alleszins mee, zijn grotendeels geasfalteerd, alleen enkele bruggen zien er wat krakkemikkig uit. Deze lijken het decor te hebben gevormd in een Amerikaanse oorlogsfilm en de brugdelen rammelen aan alle kanten wanneer je erover heen rijdt. Onderweg lunchen we in een idyllisch restaurantje met een prachtig uitzicht over een vallei en we schieten hier enkele mooie plaatjes. Volgens de routebeschrijving passeren we ook nog een lange brug waaronder een rivier stroomt waar zich normaal gesproken krokodillen ophouden. Zonder enige verwachting parkeren we onze auto voor de brug en vervolgen we wandelend onze route. Wat schets onze verbazing dat we vele krokodillen in de rivier ontwaren. Eerst zien we er aan de ene kant vier maar als we aan de andere kant van de brug kijken tellen we er wel 16. Alle camera’s worden weer van stal gehaald om dit voor het thuisfront vast te leggen. Het weer onderweg is sterk wisselvallig. De temperatuur schommelt tussen de 26 en 31 graden maar we rijden soms ook door hevige regenbuien. De laatste weg naar ons hotel blijkt een steil bergweggetje. De genomen moeite om hier naar toe te rijden blijkt niet overbodig. In een klein hotelletje met maar 6 kamers verblijven in twee prachtige kamers aan de rand van de jungle met snerpende krekels en prachtige vogelgeluiden. De manager van het hotel, Carlos, blijkt heel hulpvaardig en vertelt heel enthousiast over zijn hotel en de omgeving. We zullen twee nachten verblijven in het hotel van Carlos. Onderweg hebben we besloten om pas dinsdagochtend een bezoek te brengen aan het National Park. Het park is maandag gesloten en daarom kunnen we er pas dinsdag terecht. Nu wordt het tijd om even bij te komen van de vliegreis en de autorit naar Manuel Antonio. Rond 17:00 uur vallen we allemaal in slaap voor een verlaat middagdutje en worden pas tegen 20:00 uur wakker. Ondanks dat het al laat is besluiten we de dag af te sluiten met een diner in het centrum van Manuel Antonio en een bezoek aan de winkels aldaar. Hoe dit geweest is zal ik in een volgend reisverslag laten weten.