De reis van La Fortuna naar Sarapiqui

Sarapiqui, 31 december 2007

Op het moment dat ik dit verslag schrijf is het in Nederland al 2008 en leven wij nog in 2007. Een vreemde gewaarwording. We hebben zojuist enkele belletjes gepleegd naar de (O)ma’s en (O)pa in Nederland over een vaste lijn met een internationale telefoonkaart. Bereik via de mobiele telefoon hebben we niet dus degene die ons SMS-jes hebben gezonden of ons hebben trachten te bellen op de mobiele telefoon: bedankt hiervoor maar helaas kunnen we ze niet lezen, laat staan beantwoorden. Daarom maar naar iedereen langs deze weg: Een heel gelukkig en voorspoedig 2008 toegewenst en dat het maar voor iedereen mag brengen wat hij of zij ervan verwacht en dat dit allemaal in goede gezondheid mag plaats vinden! Wij hebben zojuist alvast een “warm-loop” borrel gehad met de mensen van ons reisgezelschap. Dat we van een ieder verwachten dat ze tot middernacht opblijven is wel aangekomen geloof ik dus het lijkt erop uit te draaien dat we ook werkelijk met z’n allen het 0:00 uur zien worden. Misschien dat alleen één van de kinderen het niet gaat redden maar dat zien we wel. We hebben tenslotte nog een aardige inspannende dag gehad. Eerst zijn we in het andere hotel gaan ontbijten waar de rest van het reisgezelschap verblijft. Dit is een zogenaamde Eco-lodge met maar vijf huisjes aan de rand van de het natuurpark met zicht op de Arenal vulkaan. ’s Ochtends worden de vogels op een vast tijdstip hier gevoederd en dit trekt vele vogels aan. Ook nu worden weer de meest mooie vogels op de gevoelige plaat vastgelegd. Onze favoriete vogel, de Toekan wordt ook nu weer gespot en vastgelegd. Na dit uitgebreide ontbijt gaan we terug naar ons eigen hotel om onze spullen te pakken en uit te checken. Op voorspraak van de rest van het reisgezelschap besluiten we toch nog om de tocht naar de Arenal vulkaan te maken en hier de rest van de ochtend door te brengen. Om deze werkende vulkaan goed te kunnen zien moeten we eerst nog een wandeling maken van zo’n drie kwartier door een heel gevarieerd landschap. Eerst lopen we tussen metershoog riet om vervolgens weer een stuk dichte bebossing te doorkruizen om uiteindelijk op een soort maanlandschap te eindigen met oneindig veel lava brokstukken. Yent die haar volgende spreekbeurt over vulkanen wil doen kijkt haar ogen uit en al gauw zitten de meegenomen tassen vol met lava brokstukken. Als we nu maar met deze extra bagage door de douane komen! De vulkaan is voor het laatst echt actief geweest in 1998 maar rommelt nog steeds licht. Dit hoor je soms ook als een dof geluid op de achtergrond. Bovendien zie je met enige regelmaat brokstukken van de krater naar beneden komen. Of het zo moet zijn blijft een vraag maar juist als wij het lava-landschap bereiken om foto’s te nemen schuift de laatste wolk bij de vulkaantop weg en zien wij de vulkaan in volle glorie. Snel worden de nodige foto’s genomen en dat dit nodig is blijkt nog geen minuut later als de vulkaan top alweer in nevelen gehuld is en dit het volgende uur ook blijft. De tocht terug naar de auto wordt ondernomen en vervolgens de autorit naar Sarapiqui, onze volgende locatie. We moeten dit keer niet al te ver rijden en de wegen blijken goed te zijn en zo bereiken we al na 2,5 uur rijden onze nieuwe bestemming. Het hotel blijkt een soort park te zijn met een vlindertuin, een kikkerpad, een bloementuin en een riviertje met echte kaaimannen. Ook is er weer een zwembad dus Yent verblijft de rest van de middag alhier. Wij relaxen wat en gaan ons langzaam opmaken voor onze Oudejaarsavond waar jullie wellicht al liggen te slapen. Fjo en ik hebben onderweg nog wat vuurwerk op de kop getikt en dit aangevuld met een flesje champagne moet ons toch een feestelijke Oudejaarsavond bezorgen. Alleen de oliebollen ontbreken nog maar die konden we dan ook echt niet vinden. De boottocht die voor morgen op het programma staat hebben we maar verschoven naar 10:30 uur anders wordt het wel een hele korte nacht, ook voor de kids. Eerst worden we vanavond nog vermaakt door het hotelpersoneel met een speciaal Oudejaarsprogramma en eten we met z’n elven in het restaurant van het hotel. Neem nog een borrel op ons als jullie dit lezen op het nieuwe jaar, voor ons is 2008 in ieder geval in goede omstandigheden begonnen.

:SMS update:, 2 januari 2008 :
Beste volgers van onze website. Hier ff 'n bericht per SMS. We zitten momenteel in de bus van Sarapique naar Tortuguero. Helaas was 't gisteravond niet meer gelukt 'n bericht op te laden. We hopen dit over 4 uur te kunnen doen. Adios de VanGilstjes